Brief, gestuurd naar de commissie welstandszorg op 20 mei 2006

Opmerkingen over de invloed van het Mirrorhotel op de omgeving.

In vorm en uitstraling moet het hotel herinneren aan ineengeschoven gestrande schepen. Dit wordt door de architect aangeprezen als een “statement in architectuur”. Het vervelende is, dat een hotel met 66 kamers en conferentiezalen 95 meter lang en 12 meter hoog moet zijn. Het grootste gebouw van de kern Monnickendam na de grote kerk komt dus te staan op een achteraf gelegen stukje badstrand.

De tekening toont, dat alle vierkante meters grond naast het bestaande gebouw bebouwd gaan worden en dat het gevaarte 9 meter boven de dijk uitsteekt. Dit wordt verdedigd met de opmerking, dat eerdere bebouwing aan de binnenzijde van de dijk ook al zo hoog is, maar het gebouw staat op een niveau van +0,50 NAP en de bebouwde kom aan de andere kant van de dijk staat op -1,00 NAP. Het gebouw wordt dus 1,5 meter hoger dan alles wat er staat.

In zijn ijver om toch vooral een schip na te bootsen maakt de architect de buitenkant van het gebouw van onbehandeld cortenstaal. Dit lijkt een architecturale vondst, totdat je je realiseert, dat hier dus een roestig karkas van de afmetingen van een 50 000 tonner op ons mirrorstrandje gestald gaat worden. Gezien de hoogte wordt dit gebouw/carcas dus gezichtsbepalend voor het silhouet van Monnickendam, zowel van het water als van het land gezien. Nu lagen onbewoonde fjorden in Noorwegen in de tachtiger jaren vol met opgelegde schepen, die wachtten op de sloop, maar er is in de wereld geen desolater uitzicht te bedenken, dan verlaten schepen, laat staan, dat je die dicht bij huis zou willen hebben. Een recreatiepark en een villawijkje zijn niet direct de ideale buren voor een stalen kolos. Een 50 000 tonner leggen langs een strandje, waar een Volendammer kwak te groot voor is, dat kan niet. Het kan niet vanaf het water, het kan niet vanaf de wal. Er is in het land nog al wat commotie over bouwen in het IJsselmeer. Mag dit zomaar?

De wal heeft nog een bezwaar: er wonen mensen.Voor het bestaande Mirrorcentrum ligt een strand, dat bij mooi weer door honderden Monnickendammers bevolkt wordt om te genieten van de zon, het strand en het water. Het bestaande Mirrorcentrum heeft daar op die dagen een aardige omzet aan. Gaat de bouw in zijn huidige vorm door, dan ligt men dus te zonnebaden in de schaduw van dit gevaarte, dat door zijn afmetingen en vormgeving een domper op het strand legt. Anderen starten vanuit het stadje een wandeling over de dijk om te genieten van de omgeving. Deze mensen zullen het genieten uit moeten stellen tot zij het hotel voorbij zijn. Men loopt eerst op twintig meter van een stalen muur...... Een dergelijke kolos ontkent de aard, de kleinschaligheid en de natuurwaarden van de omgeving volkomen.

Het hotel heeft parkeerruimte nodig. Deze wordt gemaakt door ongeveer een hectare bos te rooien. Dit bos is aangelegd met gemeenschapsgeld voor de recreatie van de bewoners van de omliggende streek. In andere sectoren van de maatschappij noemt men een dergelijke actie: diefstal.

Deze omgeving wordt in een rapport van de provincie wel op waarde geschat, want het ontwerp streekplanherziening nationaal landschap Laag Holland verklaart de hele Gouwzee inclusief Marken en de zeedijk tot beschermd gebied.

Dit ontwerp wordt hieronder weergegeven:

Het ontwerp streekplanherziening

Binnen dit plan past het neerleggen van een scheepswrak buitendijks helemaal niet.

Onderstaande tekening toont de implantatie van het hotel.
Er is geen weg getekend, die er ongetwijfeld komen gaat. Ons strandje zal dan verder alleen als terras van het hotel bestaan.

Namens de bewoners van de Buijeslaan en vele andere bewoners van Monnickendam,

Fred Udo
Johan Buijeslaan 18
1141GS Monnickendam